Cross-financing - sposób na przygotowanie kompleksowego projektu

W ramach finansowania przez fundusze strukturalne w latach 2007–2013 obowiązuje zasada, że każdy krajowy program operacyjny może być finansowany tylko z jednego funduszu (Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego lub Europejskiego Funduszu Społecznego). Rozwiązanie to wprowadza więc pewne ograniczenia przy konstruowaniu projektów z punktu widzenia organizacji. Jednak w zakresie tego rozwiązania wypracowano pewien kompromis, pozwalając, aby działania należące do obszarów EFRR i EFS mogły się wzajemnie finansować w określonym stopniu. Wprowadzone rozwiązanie nazwano cross-financing. Ma ono ułatwić wdrażanie jednofunduszowych programów operacyjnych. A zatem, obecnie – w ramach projektów realizowanych z programu Kapitał Ludzki – możliwe jest kwalifikowanie niektórych wydatków objętych wsparciem w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, na zasadzie cross-financingu.
Cross-financing może dotyczyć wyłącznie takich kategorii wydatków, których poniesienie wynika z potrzeby realizacji danego projektu i stanowi logiczne uzupełnienie działań w ramach programu. Powinny to być zatem wydatki związane z zakresem merytorycznym projektu. Finansowanie krzyżowepowinno być ponadto powiązane wprost z głównymi zadaniami realizowanymi w ramach danego projektu. Przy tym wartość wydatków planowanych we wniosku o dofinansowanie projektu w ramach cross-financingu nie może stanowić więcej niż 10% wszystkich wydatków kwalifikowalnych, stanowiących budżet projektu. Wyjątek od tej reguły stanowią działania w ramach priorytetów dotyczących integracji społecznej (Działanie 1.3 w ramach Priorytetu I i wszystkie działania w ramach Priorytetu VII). W tym przypadku możliwe jest kwalifikowanie wydatków w ramach cross-financingu do 15% kosztów kwalifikowalnych projektu.
Poziom cross-financingu, założonyw projekcie,weryfikowany jest przede wszystkim na etapie ubiegania się o środki w ramach programu. Do obowiązków organizacji-projektodawcy należy oszacowanie kosztów cross-financingu w ramach projektu i wskazanie ich w budżecie projektu we wniosku o dofinansowanie oraz w załączniku zawierającym budżet szczegółowy. We wniosku o dofinansowanie projektu wykazywana jest wartość kosztów w ramach cross-financingu oraz procent tych kosztów w stosunku do kosztów ogółem (nie więcej niż 10 lub 15% w stosunku do wartości projektu).
W ramach wsparcia objętego finansowaniem krzyżowym projektodawca nie ma możliwości ponoszenia wydatków związanych z budową nowych budynków, wykonywaniem dużych prac budowlanych oraz remontem budynków. Możliwe jest jednak kwalifikowanie np.:
• zakupu oraz leasingu (finansowego i zwrotnego) pojazdów oraz mebli,
• zakupu oraz leasingu (finansowego i zwrotnego) sprzętu,
• dostosowywania i adaptacji budynków, pomieszczeń i miejsc pracy.
UWAGA! Wydatki ponoszone w ramach cross-financingu powinny zostać przeznaczone przede wszystkim na zapewnienie realizacji zasady równości szans – w szczególności w odniesieniu do potrzeb osób niepełnosprawnych.
W przypadku zakupu lub leasingu sprzętu projektodawca może pozyskać sprzęt np. na potrzeby przeprowadzania szkoleń lub w celu realizacji innych zadań w ramach projektu. Jako sprzęt w ramach cross-financingu należy rozumieć środki trwałe (z wyłączeniem pojazdów i mebli), których wartość początkowa jest wyższa od 10% kwoty określonej w przepisach podatkowych, jako uprawniającej do dokonania jednorazowego odpisu amortyzacyjnego.
W ramach dostosowania budynków, pomieszczeń i miejsc pracy możliwa jest w szczególności adaptacja pomieszczeń pod kątem realizacji szkoleń lub innych zadań w ramach projektu (np. dostosowanie pomieszczeń do potrzeb organizacji opieki nad dziećmi). Dostosowania, które będą mogły być uznane za kwalifikowalne, to m.in. takie, które powstaną w związku z koniecznością spełnienia przez budynek lub pomieszczenie wymogów wynikających z przepisów prawa, np. wymogów sanitarnych czy BHP.
W przypadku planowania wydatków do uwzględnienia w cross-financingu szczególną uwagę należy zwrócić na różnicę pomiędzy remontem budynku (którego nie możemy uwzględnić) a dostosowaniem budynku do potrzeb projektu.
Przykład: Za remont budynku będzie uznane wykonywanie prac związanych np. z ociepleniem budynku lub wymianą okien w całym budynku. Natomiast jako dostosowanie budynku będzie potraktowane wykonanie robót budowlanych, w wyniku których nastąpi przystosowanie pomieszczenia do spełnienia funkcji, którą miało spełniać w projekcie np. wykonanie podjazdu dla osób niepełnosprawnych.
Należy zaznaczyć, że wydatki związane z amortyzacją sprzętu lub wyposażenia nie są traktowane jako cross-financing – bez względu na to, czy projektodawca dokonuje jednorazowego odpisu amortyzacyjnego, czy też rozkłada odpisy amortyzacyjne zgodnie z określonymi w przepisach stawkami amortyzacyjnymi. W związku z tym o przyporządkowaniu wydatku do cross-financingu decydować będzie to, czy projektodawca kwalifikuje w ramach projektu koszty amortyzacji czy koszty zakupu sprzętu. Należy bardzo uważnie weryfikować budżet projektu, aby wykluczyć dublowanie się wydatków na zakup sprzętu w ramach cross-financingu oraz amortyzację sprzętu wykazywanego w ramach poszczególnych zadań w kosztach bezpośrednich.
Korzystając z finansowania krzyżowego, projektodawca jest uprawniony do ponoszenia wydatków maksymalnie do wysokości wynikającej z zatwierdzonego wniosku o dofinansowanie projektu. A więc wszystkie wydatki wykazane powyżej dopuszczalnej łącznej kwoty określonej w zatwierdzonym wniosku o dofinansowanie projektu nie będą kwalifikowane.
UWAGA! Projektodawcę obowiązuje wartość wydatków w ramach cross-financingu, a nie limit procentowy.
Instytucja pośrednicząca może również określić niższy dopuszczalny limit wydatków w ramach cross-financingu na poziomie projektu, w przypadku gdy np. na poziomie konkretnego priorytetu zostanie stwierdzone zagrożenie przekroczenia limitu cross-financingu.
Lista przykładowych wydatków w ramach cross-financingu dla wybranych priorytetów programu Kapitał Ludzki
Priorytet VI:
• zakup sprzętu i materiałów biurowych w ramach wyposażenia i doposażenia stanowiska pracy,
• dostosowanie pomieszczeń i miejsc pracy m.in. do potrzeb osób niepełnosprawnych,
• zakup sprzętu i materiałów niezbędnych do realizacji projektu.
Priorytet VII:
• zakup sprzętu i materiałów biurowych oraz doposażenia stanowiska pracy,
• dostosowanie pomieszczeń i miejsc pracy m.in. do potrzeb osób niepełnosprawnych,
• zakup sprzętu i materiałów niezbędnych do funkcjonowania jednostek sektora ekonomii społecznej.
Priorytet VIII:
• adaptacja pomieszczeń instytucji szkolących na potrzeby osób niepełnosprawnych,
• zakup sprzętu wykorzystywanego w działalności szkoleniowej i doradczej,
• zakup sprzętu i oprogramowania komputerowego do tworzenia baz danych i systemów komunikowania się oraz tworzenia platform współpracy przedsiębiorców z pracownikami sektora nauki.
Priorytet IX:
• wyposażenie szkół zawodowych w maszyny i urządzenia niezbędne do realizacji procesu dydaktycznego zgodnie ze współczesnymi standardami rynku pracy,
• zapewnienie placówkom kształcenia ustawicznego niezbędnej infrastruktury z zakresu technologii informacyjnych i komunikacyjnych umożliwiającej uruchamianie programów e-learningowych
Informacja pochodzi z portalu organizacji pozarządowych www.ngo.pl, autorka: Agnieszka Wieczorek.