rozmiar czcionki: A | A | A

XIII Święto Województwa Dolnośląskiego

18.10.2022 10:41

Uroczysta sesja sejmiku województwa, która odbyła się 14 października na Politechnice Wrocławskiej, to ważna część Święta Województwa Dolnośląskiego. Jak co roku odbędzie się Dzień Województwa Dolnośląskiego na Torze Wyścigów Konnych Partynice, gdzie odbędą się gonitwy o nagrodę Przewodniczącego Sejmiku i o Nagrodę Marszałka Województwa. Do obchodów dołączyły instytucje samorządu województwa m.in. Dolnośląskie Centrum Filmowe, Teatr Polski i Teatr Dramatyczny im. Jerzego Szaniewskiego w Wałbrzychu, Opera Wrocławska, Muzeum Papiernictwa w Dusznikach, Muzeum Poczty i Telekomunikacji, Teatr Pantominy im. Henryka Tomaszewskiego we Wrocławiu, Muzeum Sportu i Turystyki w Karpaczu, Muzeum Karkonoskie w Jeleniej Górze.



- Każdego roku uroczysta sesja sejmiku województwa odbywa się w miejscu wyjątkowym. Dzisiaj spotkaliśmy się w Auli Politechniki Wrocławskiej. Bardzo dziękuję profesorowi Arkadiuszowi Wójsowi za gościnę i umożliwienie organizacji tego wyjątkowego wydarzenia na terenie uczelni. Zgromadziliśmy się tam, by uhonorować tytułem CIVI HONORARIO osobę zasłużoną dla rozwoju naszego regionu, a także wręczyć Nagrody Kulturalne SILESIA oraz złote Odznaki Honorowe Zasłużony dla Województwa Dolnośląskiego mówi Andrzej Jaroch, Przewodniczący Sejmiku Województwa Dolnośląskiego.




Sejmik Województwa Dolnośląskiego w dniu 29 września br. podjął uchwałę w sprawie przyznania

Tytułu Honorowego Obywatela Dolnego Śląska CIVI HONORARIO Panu Antoniemu Lenkiewiczowi.


Pan Antoni Lenkiewicz  - historyk, prawnik, publicysta, autor wielu książek.
Był działaczem opozycji antykomunistycznej i więźniem politycznym w okresie PRL-u.


Kawaler Orderu Orła Białego.


Absolwent Wydziału Historii oraz Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Wrocławskiego, gdzie w 1970 roku uzyskał stopień doktora. W październiku roku 1952, mając zaledwie 18 lat został więźniem politycznym, w 1953 Wojskowy Sąd Rejonowy w Olsztynie skazał go na karę 12 lat pozbawienia wolności. Był osadzony w aresztach i zakładach karnych w Pasłęku, Olsztynie, Barczewie, Iławie, Sosnowcu, Rawiczu i Jaworznie oraz obozie pracy w Rudzie Śląskiej. W 1956 roku został zwolniony na mocy amnestii. W roku 1961 ponownie został aresztowany, a następnie skazany na karę 2,5 roku. W 1963 został zwolniony warunkowo. W latach 70. współpracował z Ruchem Obrony Praw Człowieka i Obywatela oraz Studenckim Komitetem Solidarności i publikował w pismach, które ukazywały się poza cenzurą. Od roku 1979 do 1991 należał do Konfederacji Polski Niepodległej. Na początku 1980 roku był współorganizatorem bojkotu wyborów do Sejmu PRL i wyborów do rad narodowych na terenie Wrocławia. W sierpniu 1980 współpracował z Międzyzakładowym Komitetem Strajkowym we Wrocławiu. Jesienią 1980 współorganizował NSZZ „Solidarność” we Wrocławiu. Był szefem doradców prawnych związku na Dolnym Śląsku. Był uczestnikiem I Krajowego Zjazdu Delegatów „Solidarności” i członkiem Zarządu Regionu.
Od 13 grudnia 1981 do 23 grudnia 1982 roku był internowany, a następnie pozbawiony pracy.
11 listopada 1985 roku po wykładzie w kościele św. Karola Boromeusza we Wrocławiu został porwany przez działających po cywilnemu funkcjonariuszy SB i skazany na karę 1 roku pozbawienia wolności za wzywanie do niepokojów społecznych. W więzieniu spędził 9 miesięcy. Działał w Konfederacji Polski Niepodległej oraz w Solidarności Walczącej. W 1986 roku był członkiem założycielem Komisji Interwencji i Praworządności „Solidarności”. Od roku 1987 do 1990 był redaktorem podziemnego pisma „Konfederacja Dolnośląska”.
Jego postawa oraz sumienna i konsekwentna praca zostały docenione przez najwyższe władze państwowe i w maju 2022 roku Pan Antoni Lenkiewicz otrzymała Order Orła Białego za działalność w obronie wolności słowa w PRL i zaangażowanie na rzecz suwerennej Rzeczypospolitej.



Nagrody Kulturalne SILESIA Sejmiku Województwa Dolnośląskiego

Sejmik Województwa Dolnośląskiego przyznał Nagrodę Kulturalną SILESIA za rok 2022
- Panu Markowi Krajewskiemu
- Panu Markowi Stanielewiczowi
- Adżarskiemu Państwowemu Zespołowi Wokalnemu „Batumi”
- Reprezentacyjnemu Dolnośląskiemu Zespołowi Pieśni i Tańca „Wrocław”.

 



Pan Marek Krajewski jest jednym z najbardziej cenionych, współczesnych polskich pisarzy, autorem dwudziestu bestsellerowych powieści kryminalnych, laureatem prestiżowych nagród literackich i kulturalnych. Od 1992 roku był asystentem w Instytucie Filologii Klasycznej i Kultury Antycznej Uniwersytetu Wrocławskiego, później pracował jako adiunkt i starszy wykładowca. Od Twórczość Marka Krajewskiego obejmuje trzy cykle powieści:  cykl o Eberhardzie Mocku, cykl o Jarosławie Paterze oraz cykl o Edwardzie Popielskim. Jego twórczość łączy w sobie elementy kryminału, powieści szpiegowskiej i horroru. Książki Marka Krajewskiego opisują życie różnych grup społecznych przedwojennej Polski i Hitlerowskich Niemiec. Autor ukazuje lokalny koloryt, wykorzystując miejską gwarę lwowskich „batiarów” oraz precyzję historyczną i geograficzną w fabułach. Kryminały rozgrywają się w dokładnie zarysowanych realiach topograficznych i historycznych przed- i powojennego Wrocławia, Warszawy, Trójmiasta i Lwowa, a także Krakowa. Twórczość Marka Krajewskiego została doceniona w Polsce i za granicą, a jego książki przetłumaczono na 18 języków. Jest laureatem wielu prestiżowych nagród m.in. Nagrody Wielkiego Kalibru, Nagrody Księgarzy „Witryna”, Paszportu „Polityki” i Śląskiego Wawrzynu Literackiego. W 2008 r. został wybrany Ambasadorem Wrocławia. W 2015 r. został odznaczony Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. W 2019 roku został odznaczony Medalem 100-lecia Odzyskanej Niepodległości.


Kapituła przyznała nagrodę Markowi Stanielewiczowi za wkład w rozwój kultury i sztuki w Regionie oraz prowadzenie edukacji artystycznej dzieci, młodzieży i studentów. Marek Stanielewicz uczy studentów Akademii Sztuk Pięknych projektowania graficznego, grafiki warsztatowej i wystawiennictwa. Był asystentem Eugeniusza Geta Stankiewicza w pracowni warsztatowej i Jana Jaromira Aleksiuna w pracowni projektowania graficznego.
Jeden z przyjaciół mówi: Marek Stanielewicz ma w sobie to „coś”, obok którego nie da się przejść obojętnie. Jest bowiem człowiekiem renesansu, a przy tym artystą z krwi i kości, zawodowo związanym z wrocławską Akademią Sztuk Pięknych. No i oczywiście fajczarzem, kolekcjonerem, przyjacielem wielu, którzy umiłowali fajki. Także tych, którzy kierują się rozumnym postępowaniem, potrafią zachwycić się pięknem i chwilą pozostawiającą ślad w pamięci na zawsze.”
Od 2012 r. jest kustoszem Domku Miedziorytnika we Wrocławiu, który pełni funkcję galerii, miejsca zajęć ze studentami ASP we Wrocławiu i warsztatów graficznych. Przez 26 lat był związany z Fundacją Krzyżowa dla Porozumienia Europejskiego, w trakcie współpracy prowadził plenery i warsztaty plastyczne dla dzieci, młodzieży i studentów. Od wielu lat realizuje muzealne wystawy dla Zakładu Narodowego im. Ossolińskich. Zaprojektował i zrealizował wystawę „Solidarny Wrocław” i monumentalną wystawę główną w Centrum Historii Zajezdnia we Wrocławiu.



Kapituła przyznała nagrodę Adżarskiemu Państwowemu Zespołowi Wokalnemu „Batumi” za wspieranie wszelkich dolnośląskich wydarzeń artystycznych odbywających się na terenie Adżarii oraz za upowszechnianie kultury gruzińskiej i adżarskiej w Polsce. Zespół powstał w 1991 roku. Repertuar zespołu obejmuje ponad 100 pieśni ze wszystkich regionów Gruzji. W 2017 r. Dolny Śląsk i Autonomiczny Region Adżarii (Gruzja) po raz pierwszy nawiązały współpracę na polu kulturalnym, zapraszając na gościnne występy Zespół „Batumi”. Zespół jest głównym partnerem organizacyjnym wydarzeń, odbywających się na terenie Adżarii i w innych regionach Gruzji, związanych z występami dolnośląskich artystów przed gruzińską publicznością. Koncertując w Polsce gruzińscy artyści wystąpili prawie w każdym mieście Dolnego Śląska, prezentując muzykę gruzińską (religijną i ludową) na najwyższym światowym poziomie. Koncerty na Dolnym Śląsku zawsze są świętem kultury, podczas którego nawiązuje się nić sympatii i szczerej przyjaźni między naszymi narodami. „Batumi” wykonuje także polskie znane utwory, na przykład „Hej, Sokoły”. Zespół Batumi wystąpił na kilku festiwalach na Dolnym Śląsku np.:  Polsko-Gruziński Festiwal Kultury. Zespół występował także m.in. w Iranie, Turcji, Finlandii czy Szwajcarii.


Kapituła przyznała nagrodę Reprezentacyjnemu Dolnośląskiemu Zespołowi Pieśni i Tańca „Wrocław” za upowszechnianie narodowych i regionalnych tańców, pieśni, obyczajów i strojów oraz edukację kulturową w Polsce i za granicą. Zespół od 70 lat jest artystycznym symbolem i ambasadorem Regionu na arenie międzynarodowej. Członkowie zespołu to dzieci, młodzież, studenci, osoby pracujące i seniorzy.
Program zespołu prezentuje bogactwo narodowych i regionalnych tańców, pieśni, obyczajów i strojów. Zespół aktywnie uczestniczy w ważnych wydarzeniach m.in.: w Spotkaniach Chrześcijan Europy Środkowo-Wschodniej we Wrocławiu, czy na EXPO 1992 we Francji. Osiągnięcia w promowaniu Dolnego Śląska oraz Polski na świecie, a także zaangażowanie w rozwój artystycznych uzdolnień dzieci i młodzieży zostały nagrodzone przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.



Nagrodę Marszałka Województwa Dolnośląskiego „Za szczególne osiągnięcia dla regionu” w roku 2022 otrzymuje Pan Rafał Dutkiewicz.


Pan Rafał Dutkiewicz - Absolwent Politechniki Wrocławskiej, doktor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, nie zdecydował się na kontynuację kariery naukowej, a podjął zupełnie inne wyzwanie. 20 lat temu po raz pierwszy wystartował w wyborach na prezydenta Wrocławia i jako jeden z niewielu piastujących tę funkcję w Polsce, zyskał ogromne zaufanie mieszkańców Wrocławia, którzy powierzyli mu stery miasta na 4 kolejne kadencje. Zapał do pracy na rzecz mieszkańców nie wziął się znikąd. Poczucie misji u Rafała Dutkiewicza pojawiało się już dużo wcześniej m.in. w okresie stanu wojennego, kiedy to działał w podziemnych strukturach „Solidarności” we Wrocławiu.  Od 2002 roku, w sumie przez 16 lat służył mieszkańcom stolicy Dolnego Śląska, zmieniał i aktywizował Wrocław, by stał się on jednym z najważniejszych i najdynamiczniej rozwijających się miast nie tylko w Polsce, ale i całej Europie. Należy tu podkreślić inicjatywy i działania Pana Prezydenta w kontekście wielu wyjątkowych wydarzeń organizowanych we Wrocławiu, m.in szczytu Trójkąta Weimarskiego, powołania Wrocławskiego Centrum Badań EIT+, centrum wiedzy Academia Europaea, Global Forum, Europejskiego Kongresu Kultury, Europejskiej Stolicy Kultury, Światowej Stolicy Książki, ustanowienia Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus  oraz Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius, reaktywacji festiwalu Jazz nad Odrą, Międzynarodowego Festiwalu Filmowego Nowe Horyzonty, Miasta - Gospodarza Piłkarskich Mistrzostw Europy, Mistrzostwa Europy w Koszykówce Mężczyzn.



Sejmik Województwa przyznał Złotą Odznakę Honorową Zasłużony dla Województwa Dolnośląskiego:

Panu Lechowi Stefanowi
Panu Andrzejowi  Górnikowi
Panu Tadeuszowi  Tutkalikowi
Panu Stanisławowi  Obertańcowi
Panu Jerzemu Bocheńskiemu
Pani Janinie Trzeciak
Panu Kazimierzowi Krasiczyńskiemu
Panu Józefowi Sielukowi
Pani Jadwidze Szymonik
Panu Wojciechowi Tańskiemu
Panu Eugeniuszowi Kamińskiemu
Panu Jarosławowi Kardeli



Pan Lech Stefan
to działacz opozycji i „Solidarności". W 1977 r. stworzył niezależny klub dyskusyjny „Spotkanie i Dialog” – najstarsze, działające do dziś miejsce spotkań i dyskusji środowisk konserwatywnych Wrocławia. Spotkania są organizowane w pierwsze środy miesiąca. W najcięższym okresie przez kilkanaście lat odbywały się w konspiracji w mieszkaniu pana Stefana. Prelegentami i uczestnikami byli i są liderzy lokalnych środowisk Wrocławia i Dolnego Śląska. W tym roku klub dyskusyjny „Spotkanie i Dialog” świętuje swoje 45-lecie. Pan Lech Stefan od wielu lat jest aktywnym członkiem Kapituły Odznaczenia Niezłomnych. W 2009 r. został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.



Pan Andrzej Górnik

był działaczem opozycji antykomunistycznej. Za swą działalność na rzecz niepodległości wielokrotnie był zatrzymywany. Był przywódcą i inicjatorem strajku w Energomontażu Wrocław. Był współinicjatorem budowy pomnika generała Ryszarda Kuklińskiego we Wrocławiu. Jest założycielem i obecnym przewodniczącym klubu Gazety Polskiej we Wrocławiu. Został odznaczony na Jasnej Górze „medalem za krzewienie pamięci żołnierzy wyklętych” oraz medalem 100-lecia Odzyskanej Niepodległości.



Pan Tadeusz Tutkalik

w latach 1980-1981 był sekretarzem NSZZ „Solidarność” Ziemi Górowskiej. Był Radnym Rady Miejskiej i burmistrzem miasta Góry. W 2015 r. został przewodniczącym klubu Gazety Polskiej Góra Śląska. Od 2021 r. jest przewodniczącym Terenowej Organizacji Związkowej NSZZ „Solidarność” Emerytów i Rencistów Ziemi Górowskiej. W 2019 roku prezydent RP Andrzej Duda odznaczył go Krzyżem Wolności i Solidarności. Otrzymał odznakę „Działacza Opozycji Antykomunistycznej lub Osoby Represjonowanej z powodów politycznych”.  



Pan Stanisław Obertaniec
W latach 60. walczył o przekształcenie Polski w kraj demokratyczny. Był internowany w latach 1981-1982. Był przywódcą regionalnej NSZZ „Solidarność” służby zdrowia w Legnicy. Był Senatorem I Kadencji Senatu RP. Jako dziennikarz i radiowiec 18 grudnia 1991 r. z powodzeniem uruchomił pierwsze w historii Legnicy radio. Do 1 listopada 2021 r. był dyrektorem Radio Plus Legnica. W 2013 r. został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.


Pan Jerzy Bocheński to wieloletni prezes  a  Pani Janina Trzeciak jest wieloletnią działaczką i członkiem zarządu Wojewódzkiego Zrzeszenia Sportowego Niepełnosprawnych „Start” we Wrocławiu, które ma ponad pięćdziesięcioletnią historię. To zapis sukcesów dolnośląskich sportowców z niepełnosprawnościami, ćwiczących w dziesięciu sekcjach sportowych m.in. - piłka siatkowa na siedząco, pływanie, tenis stołowy, kajakarstwo, podnoszenie ciężarów. Doświadczenie trenerów, zaangażowanie działaczy, a przede wszystkim zapał i wytrwałość zawodników sprawiają, iż Start Wrocław jest największym i jednym z najbardziej utytułowanych klubów zrzeszających niepełnosprawnych sportowców w naszym kraju, w tym paraolimpijczyków.



Pan Kazimierz Krasiczyński

w sierpniu 1980 r. był członkiem komitetu strajkowego w Zakładach Badawczych i Projektowych Miedzi „Cuprum” we Wrocławiu. Po 13 grudnia 1981 r. był internowany przez kilka miesięcy przebywał w więzieniu w Nysie. W 2014 r. był współzałożycielem Fundacji Internowani i Więźniowie Polityczni w PRL-u. Obecnie pan Kazimierz Krasiczyński pełni funkcję Prezesa Zarządu Fundacji. Działania fundacji to m.in. wmurowanie i poświęcenie na Jasnej Górze kilku tablic. Tablica ku czci Żołnierzy Wyklętych, tablica ku czci gen. bryg. Ryszarda Kuklińskiego, tablica założyciela Solidarności Walczącej Kornela Morawieckiego. W 2020 r. zarząd fundacji ufundował popiersie generała Ryszarda Kuklińskiego, które stoi w głównej auli Akademii Wojsk Lądowych we Wrocławiu. Pan Kazimierz został uhonorowany m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Internowanym i Więźniom Politycznym,  Krzyżem „Wolności i Solidarności”.  Posiada status osoby represjonowanej z powodów politycznych.



Pan Józef Sieluk
w sierpniu 1980 r. był członkiem komitetu strajkowego w Zakładach Badawczych i Projektowych Miedzi „Cuprum” we Wrocławiu. Po 13 grudnia 1981 r., po pacyfikacji zakładu przez 3 tygodnie przebywał w ukryciu. W latach 1981-1986 współorganizował działalność wydawniczą, sieci kolportażu i pomoc rodzinom więźniów politycznych. W latach 1982-1986 był członkiem międzyzakładowej komisji „Solidarności” Biur Projektów oraz wiceprzewodniczącym podziemnej „Solidarności” w „Cuprum” we Wrocławiu. Był kilkukrotnie zatrzymywany i przesłuchiwany,  internowany 30 sierpnia 1982 r. Od 2001 r. jest aktywnym członkiem zarządu Stowarzyszenia Osób Represjonowanych w stanie wojennym. Jest współzałożycielem Fundacji Internowani i Więźniowie Polityczni w PRL-u. Za swoją działalność został uhonorowany m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Wolności i Solidarności, Medalem za Krzewienie Pamięci o Żołnierzach Wyklętych. Posiada status osoby represjonowanej z powodów politycznych.



Pani Jadwiga Szymonik
od 1978 r. była pracownikiem Politechniki Wrocławskiej, specjalistą w Instytucie Inżynierii Chemicznej i Urządzeń Cieplnych. Od 1980 r. była członkiem komitetu założycielskiego NSZZ „Solidarność” Politechniki Wrocławskiej. W latach 1980-1981 organizowała i koordynowała kolportaż pism niezależnych na Politechnice Wrocławskiej, m.in. „Biuletyn Dolnośląski”, „Solidarność Dolnośląska”. W latach  1982-1989 współorganizowała i koordynowała podziemne struktury opozycyjne, zarządzała finansami, organizowała paczki żywnościowe i pomoc finansową dla internowanych, aresztowanych i ich rodzin. Organizowała skrzynki kontaktowe, mieszkania dla ukrywających się, koordynowała siatki kurierów wydawnictw podziemnych. Współpracowała z „Solidarnością Walczącą”. Zainicjowała wmurowanie tablic pamiątkowych dla Tadeusza Huskowskiego i Tadeusza Kosteckiego na Politechnice. Między innymi dzięki jej pracy i zaangażowaniu stoi Pomnik „Solidarności” we Wrocławiu. Była redaktorem naczelnym publikacji „Wyboista droga do wolności. Solidarność przy Politechnice Wrocławskiej 1980-2005”. Za swoją działalność została odznaczona, m.in. Srebrnym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Gloria Artis, Krzyżem Oficerskim Odrodzenia Polski, Medalem Solidarności Politechniki Wrocławskiej, Medalem „Zawsze Solidarni”.



Płk. Lek. Med. Wojciech Tański, komendant 4. Wojskowego Szpitala Klinicznego we Wrocławiu. Szpital pod jego kierownictwem stał się jednostką o zasięgu makroregionalnym, renomowanym ze względu na stosowane procedury medyczne w zakresie ochrony zdrowia. Jest jednostką zabezpieczającą podstawowe i wysokospecjalistyczne usługi zdrowotne dla mieszkańców Dolnego Śląska.. Wśród pacjentów jest postrzegany jako lekarz z powołania, w pełni oddany podopiecznym. Odniósł organizacyjny sukces w realizacji planów rozwoju szpitala, m.in. w zakresie leczenia chorób kardiologicznych i nowotworowych.



Pan Eugeniusz Kamiński

od 1983 r. jest honorowym dawcą krwi. Oddał 150 litrów krwi i wliczając w to osocze. W czasie klęsk żywiołowych organizował akcje pomagania powodzianom, zbierając i przekazując potrzebującym żywność, środki czystości i odzież. Został wyróżniony „Brązowym Krzyżem Zasługi” za działalność na rzecz krzewienia honorowego krwiodawstwa oraz odznaką „Honorowy Dawca Krwi – zasłużony dla zdrowia narodu”.


Pan Jarosław Kardela
Organizuje spotkania historyczno-patriotyczne na terenie powiatu świdnickiego, szczególnie w gminie Strzegom.  Współpracuje z Instytutem Pamięci Narodowej w ramach szerzenia wiedzy historycznej wśród dzieci i młodzieży. Współpracuje z polonią i z klubami Gazety Polskiej, nawiązując przyjaźnie i kontakty. Realizuje wystawy na temat wybitnych postaci oraz wydarzeń historycznych i religijnych. Jest pomysłodawcą  powstawania tablic pamiątkowych.