IX ŚWIĘTO WOJEWÓDZTWA DOLNOŚLĄSKIEGO i GALA 20-LECIA SAMORZĄDU WOJEWÓDZTWA

Przewodniczący Sejmiku Paweł Wróblewski – To święto jest wyjątkowe co najmniej z trzech powodów. Po pierwsze, właśnie mniej więcej w tym okresie powołano do życia ostatni filar reformy samorządowej – samorząd wojewódzki. Przez te 20 lat radni wszystkich kadencji i zarządu tworzyli strategię naszego województwa, wyznaczali cele, dzielili pieniądze unijne, ustanawiali budżet. Kiedy podróżujemy po województwie Kolejami Dolnośląskimi, kiedy odwiedzamy Narodowe Form Muzyki czy Filharmonię Dolnośląską warto pamiętać o tym, że to jest właśnie owoc pracy radnych sejmiku województwa dolnośląskiego wszystkich kadencji – mówił Paweł Wróblewski, przewodniczący sejmiku. – Niezwykle ważną rolą sejmiku jest kształtowanie naszej tożsamości regionalnej. Bardzo ważną rolę w tym procesie odgrywają symbole. Mieliśmy nasz herb, w 2009 roku ustanowiliśmy flagę województwa. W kolejnych latach ustanowiliśmy nasze insygnia, pieczęcie, Łańcuchy Marszałka i Przewodniczącego, a dziś zamkniemy klamrą ten proces, ustanawiając ostatni element, niezwykle ważny dla pamięci – sztandar województwa. Drugi ważny powód to oczywiście koniec kadencji, który dla wielu z nas będzie wiązał się z przejściem do innych sektorów działalności publicznej. Warto jest podkreślić, że ta kadencja była niezwykle pracowita i, z perspektywy szesnastoletniego doświadczenia, niezwykle spokojna. Kolejna kwestia, dla mnie szczególnie ważna, to nagrody, które wręczymy między innymi księdzu Prałatowi Stanisławowi Orzechowskiemu oraz naszym przyjaciołom z Gruzji – Davitowi Gabaidze oraz Irinie Tkeshelashvili.

Dawno na naszych uroczystościach nie gościliśmy tylu znamienitych samorządowców. z okazji 20-lecia samorządu województwa przybili Radni Województwa wszystkich kadencji. Dla Radnych I, II i III kadencji przygotowaliśmy w prezencie Odznaki Radnych, bez rozet, zgodnie z regulaminem właśnie taką odznakę mają prawo nosić osoby, które otrzymały mandat radnego województwa. Wzruszeń i podziękowań było wiele! Dziękujemy!

NAGRODZENI ZA DZIAŁALNOŚĆ NA RZECZ SAMORZĄDÓW NA DOLNYM ŚLĄSKU

EMILIAN STAŃCZYSZYN – pierwszy Przewodniczący Sejmiku Województwa Dolnośląskiego 1998-2001
PROF. LEON KIERES - Przewodniczący Sejmiku Województwa Dolnośląskiego 2006-2007
MAREK ŁAPIŃSKI - Przewodniczący Sejmiku Województwa Dolnośląskiego 2007-2008, Marszałek Województwa Dolnośląskiego 2008-2009
PAWEŁ WRÓBLEWSKI - Marszałek Województwa Dolnośląskiego 2004-2006, Przewodniczący Sejmiku Województwa Dolnośląskiego 2015-2018
JAN WASZKIEWICZ – pierwszy Marszałek Województwa Dolnośląskiego 1998-2001
HENRYK GOŁĘBIEWSKI - Marszałek Województwa Dolnośląskiego 2002-2004
ANDRZEJ ŁOŚ - Marszałek Województwa Dolnośląskiego 2006-2008
RAFAŁ JURKOWLANIEC - Marszałek Województwa Dolnośląskiego 2010-2014
CEZARY PRZYBYLSKI - Marszałek Województwa Dolnośląskiego 2014-2018
KAZIMIERZ JANIK - Wójt Gminy Zgorzelec 1986 - 2014 , Radny Województwa Dolnośląskiego 2014-2018.
CZESŁAW KRĘCICHWOST - Burmistrza Kudowy Zdroju 1994 – 2014, Radny Województwa Dolnośląskiego 2014-2018
MAREK OBRĘBALSKI - Prezydent Jeleniej Góry 2006-2010, Radny Województwa Dolnośląskiego 2010-2018.
JULIAN GOLAK - Radny Województwa Dolnośląskiego 2006-20018
MIROSŁAW HANISZEWSKI - Wójta Gminy Warta Bolesławiecka 1990 - 2018
TADEUSZ KRZAKOWSKI – prezydent Legnicy 2002-2018

Dla Pawła Wróblewskie Przewodniczącego Sejmiku i Cezarego Przybylskiego Marszałka Województwa – statuetki wręczył pierwszy Marszałek Województwa Dolnośląskiego - Jan Waszkiewicz.

Wyróżnieni, którzy nie byli obecni na uroczystości:
Ewa Rzewuska, Bogdan Zdrojewski, Robert Raczyński, Rafał Dutkiewicz, Piotr Roman

Dolny Śląsk w obecnym kształcie, podobnie jak 15 pozostałych polskich województw, powstał 20 lat temu w wyniku reformy administracyjnej. Swym terytorium obejmuje cztery dawne województwa: wrocławskie, legnickie, jeleniogórskie, wałbrzyskie. Od 1 stycznia 1999 roku zadania administracji publicznej w regionie realizuje Samorząd Województwa Dolnośląskiego. Organem stanowiącym i kontrolnym samorządu jest sejmik wojewódzki, do którego raz na 4 lata Dolnośląscy wybierają 36 radnych. Radni powołują i odwołują pięcioosobowy zarząd województwa z marszałkiem na czele oraz przewodniczącego sejmiku wraz z jego zastępcami. W zbliżających się wyborach 21 października, zgodnie z nowymi zasadami - radni i zarząd województwa zostaną wybierani na 5 letnią kadencję.

Zadania Samorządu Województwa Dolnośląskiego są realizowane przez władzę uchwałodawczą – uchwały Sejmiku, a postanowienia uchwał wykonuje Zarząd Województwa, wypełnia on swe obowiązki wobec regionu w oparciu o Urząd Marszałkowski Województwa Dolnośląskiego. Kompetencje samorządu województwa, realizowane przez uchwały sejmiku to m.in.: uchwalanie prawa miejscowego, uchwalanie i realizowanie budżetu, podejmowanie uchwał w sprawach majątkowych, przygotowanie i realizacja strategii rozwoju województwa.

Zadania samorządu województwa są realizowane we wszystkich dziedzinach życia społeczno -gospodarczego i dotyczą każdego mieszkańca regionu. To m.in. utrzymanie wojewódzkich szpitali specjalistycznych, dróg wojewódzkich, organizowanie i finansowanie przewozów regionalnych – szynobusy Kolei Dolnośląskich, budowa boisk i basenów szkolnych, prowadzenie działań pomocy społecznej, utrzymanie muzeów, bibliotek, teatrów oraz opery, szkół średnich, zawodowych szkół wyższych, modernizacja terenów wiejskich, promowanie województwa i przyciąganie inwestorów.


Obecnie dobiega końca czteroletnia kadencja sejmiku z Pawłem Wróblewskim jako Przewodniczącym i zarządu z Cezarym Przybylskim jako Marszałkiem Województwa Dolnośląskiego na czele.
Dzisiaj Dolny Śląsk jest drugim najbogatszym województwem w Polsce i pierwszym, z blisko 300 regionów w Europie, z najwyższym przyrostem wskaźnika zatrudnienia (wg Eurostatu).


SZTANDAR WOJEWDYTWA DOLNOŚLĄSKIEGO - Sztandar stanowi symbol charakteryzujący godność, jednocząc ludzi we wspólnym działaniu. W sztandarze województwa Dolnośląskiego odnajdujemy orła białego - symbol polskości, orła czarnego - z herbu, symbolu Województwa Dolnośląskiego. Głowica - na drzewcu sztandaru - zdobiona jest orłem śląskim - nawiązującym do orła na szczycie elewacji południowej kościoła Św. Krzyża we Wrocławiu. Ten sam XIV-wieczny orzeł wieńczy Laskę Przewodniczącego Sejmiku Województwa Dolnośląskiego. Sztandar tworzy wspólną całość z pozostałymi insygniami województwa: łańcuchem przewodniczącego
i marszałka, laką przewodniczącego sejmiku i odznakami radnych województwa.

20 LAT SAMORZĄDU WOJEWÓDZTWA
Termin „sejmik” jest ściśle związany z historią kształtowania się specyficznej dla naszego państwa oraz oryginalnej w skali europejskiej formy rządów, zwanej demokracją szlachecką. Pierwsze sejmiki, noszące miano „ziemskich” działały w Polsce już od końca XIV w. Początkowo stanowiły zjazd całej szlachty z terenu danej ziemi lub województwa, najczęściej pod przewodnictwem starosty lub wojewody, a później specjalnie wybieranego marszałka. Kompetencje sejmików stale rosły, by w XVII w., w czasie kryzysu władzy centralnej, przejąć na siebie większość obowiązków związanych z jej funkcjonowaniem w najbardziej kluczowych dla istnienia państwa obszarach.
100 lat temu, po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, w II Rzeczpospolitej Polskiej funkcjonowały dwa sejmiki województw – pomorski i poznański. W latach 1990-1998 działały w Polsce sejmiki samorządowe, stanowiące reprezentację gmin danego województwa – delegatów na sejmiki wskazywały poszczególne gminy.
5 czerwca 1998 r. Sejm RP przyjął ustawę o samorządzie województwa, tym samym wprowadził trzeci szczebel samorządu terytorialnego w Polsce (gmina, powiat, województwo) oraz wybory bezpośrednie radnych do sejmiku województwa.

Największą nagrodą sejmiku województwa jest przyznanie Tytułu Honorowego Obywatela Dolnego Śląska – CIVI HONORARIO * 

20 września 2018 roku Sejmik Województwa Dolnośląskiego przyjął uchwałę przyznając tytuł CIVI HONORARIO postaci wybitnej, która swoim życiem i pasją tworzenia dla dobra bliźnich stała się wzorem dla innych - Księdzu Prałatowi Stanisławowi Orzechowskiemu. Urodzony 7 XI 1939 w Kobylinie. Absolwent Wyższego Seminarium Duchownego we Wrocławiu. W latach 1964-1967 wikariusz w parafii św. Barbary w Nowej Rudzie - Drogosławiu, następnie wikariusz i katecheta w parafii św. Wawrzyńca we Wrocławiu, duszpasterz w Duszpasterstwie Akademickim Wawrzyny. Od 1972 wykładowca teologii pastoralnej w WSD we Wrocławiu. W 1979 inicjator wykładów z historii Polski (m.in. Krzysztofa Turkowskiego), projekcji filmów zatrzymanych przez cenzurę. W latach osiemdziesiątych ubiegłego stulecia inicjator czwartkowych Mszy za Ojczyznę.
 Dla wrocławskiej opozycji to człowiek-legenda. Jako pierwszy w sierpniu 1980 odprawiał mszę w czasie strajku w zajezdni MPK przy ul. Grabiszyńskiej we Wrocławiu. Także z jego inicjatywy, od początku stanu wojennego we wszystkie czwartki, w kościele przy ul. Bujwida odbywały się Msze święte za Ojczyznę (popularnie zwane dwudziestkami, gdyż odbywały się o godz. 20.00). Ks. kardynał Henryk Gulbinowicz powierzył mu wówczas funkcję diecezjalnego duszpasterza świata pracy. Był jednym z największych przyjaciół księdza Jerzego Popiełuszki. Przewodniczy także corocznej październikowej pieszej Pielgrzymce z Wrocławia do Grobu św. Jadwigi w Trzebnicy w sobotę w okolicy dnia 16. października, czyli dnia, w którym obchodzone jest liturgiczne wspomnienie Św. Jadwigi Śląskiej.
 

ZŁOTE ODNAKI HONOROWE ZASŁUŻONY DLA WOJEWÓDZTWA DOLNOŚLĄSKIEGO.

1.    DAVIT GABAIDZE - Adżaria to Republika Autonomiczna, republika w południowo - zachodniej części Gruzji, ze stolicą w Batumi nad Morzem. Czarnym. Kraj górzysty, położony w północno - zachodniej części Małego Kaukazu. Od 27 września 2016 roku region partnerski Województwa Dolnośląskiego. Davit Gabaidze od 28 listopada 2016 roku jest Przewodniczącym Najwyższej Rady Autonomicznej Republiki Adżarii i od samego początku sprawowania funkcji do chwili obecnej działa intensywnie na rzecz rozwijania wzajemnej współpracy między Adżarią a Dolnym Śląskiem. Dzięki jego staraniom Dolny Śląsk stał się regionem rozpoznawalnym w Adżarii i cenionym ze względu na realizowane wspólnie projekty, zakładające wzajemną promocję obu regionów oraz wymianę doświadczeń i kontaktów, głównie o charakterze gospodarczym, turystycznym, kulturalnym i administracyjnym. Współpraca między Adżarią a Dolnym Śląskiem, której jest orędownikiem zaowocowała również nawiązaniem aktywnych i stałych kontaktów między organizacjami i instytucjami dolnośląskimi a partnerami gruzińskimi, tworząc podstawę do wzmożonej wymiany turystycznej i gospodarczej.

2.    MARIUSZ SZCZYGIEŁ - to wybitny reporter urodzony w Złotoryi i związany zarówno z Dolnym Śląskiem, jak i jego przygraniczem. Z dziennikarstwem związany jest od 16 r.ż., po ukończeniu Liceum w Legnicy pisał dla czasopisma „Na przełaj”. Wspólnie z Wojciechem Tochmanem i Jackiem Hugo-Baderem wymieniany jest w antologiach zagranicznych poświęconych współczesnej polskiej sztuce reportażu. Z Wojciechem Tochmanem stworzył też Fundację Instytut Reportażu oraz w jej ramach Polskiej Szkoły Reportażu i księgarni z literaturą faktu Wrzenie Świata. Jest uczniem Hanny Krall, która powtarza, że pisanie polega na usunięciu wszystkiego, co zbędne i nadaniu niezbędnemu należytego rytmu. Autorka „Zdążyć przed Panem Bogiem” poprawiała mu z początku każde zdanie. Dziś on postępuje podobnie z tekstami adeptów sztuki reportażu. Twierdzi, że na początku dobrze jest reportaż zmasakrować. Gdy młody dziennikarz skarży się, że w ten sposób nie może rozwinąć osobowości, Szczygieł odpowiada, iż najpierw trzeba opanować podstawy, dostosować się do prawideł. Na rozwijanie osobowości przyjdzie czas później. Uważa, że w reportażu każdy akapit powinien zaskoczyć. Każdy rozdział musi zamykać pointa. Jego zdaniem, nie ma czegoś takiego jak obiektywny reportaż. Wszystko jest przetworzone przez pamięć bohatera i autora. Jednym z tematów jego twórczości jest historia i kultura Czech, a o książce Gottland „Le Figaro” napisał: „To nie jest książka, to klejnot”. „Wiener Zeitung” określił Gottland jako „wielką literaturę pod płaszczem reportażu”. Została przełożona na 10 języków, autor otrzymał za nią m.in. NIKE Czytelników oraz European Book Prize 2009 - nagrodę Unii Europejskiej za najlepszą europejską książkę roku. Określana we Francji zbiorem esejów, w Niemczech - zbiorem opowiadań, w Polsce - zbiorem reportaży literackich.

3.    OLGA TOKARCZUK - pisarka na stałe związana i kojarzona z Dolnym Śląskiem. Swoich bohaterów i ich historie osadza w malowniczych dolnośląskich krajobrazach, opisując przy tym ich niezwykłość. Przykładowo odtworzyła dzikość natury i piękno Kotliny Kłodzkiej w książce „Prowadź swój pług przez kości umarłych”, na której podstawie powstał, nominowany do OSCARA, film Agnieszki Holland - „Pokot”. Olga Tokarczuk na stałe mieszka i tworzy na Dolnym Śląsku, angażuje się również w lokalne wydarzenia kulturalno-społeczne, przykładem jest choćby Festiwal Góry Literatury w Nowej Rudzie. Olga Tokarczuk jest laureatką nagród: Paszport Polityki, NIKE (sześciokrotnie nominowana), VILENICA (międzynarodowa nagroda przyznawana pisarzom Środkowej Europy), Nagroda Literacka im. Władysława Reymonta, Srebrny Medal „Zasłużona Kulturze Gloria Artis”, Nagroda Kongresu Kobiet, The Man Booker International Prize 2018.

4.    BEATA MACIEJEWSKA - jest wrocławską dziennikarką, publicystką i historykiem. Jej pasją, którą realizuje zawodowo i prywatnie jest zgłębianie i upowszechnianie historii Wrocławia i Dolnego Śląska. Prowadziła bloga Beata Maciejewska: „Wysiadłam na przystanku Wrocław”. Jest autorką scenariuszy, a także przewodników oraz książek i albumów, m.in.: „Wrocław. Dzieje miasta”, „Miasto spotkań”, „Spacerownik Wrocławski”, „Spacerownik Dolnośląski”. Była zaangażowana w akcję „Oddajcie, co nasze”, dotycząca zwrotu zabytków wywiezionych z Dolnego Śląska po II wojnie światowej, skutkiem publikacji był zwrot np. księgi poświęconej miastu Wrocław – poemat z 1630 roku. Jest inicjatorką wykupienia przez Wrocławian tzw. złotego skarbu z Bremy i autorką cykli publicystycznych „Historia dolnośląskiego biznesu”, „przez wrocławskich 1000 lat”, „Breslau-Wrocław. Dni ostatnie. Dni pierwsze” - za tę ostatnia publikacje otrzymała Polsko- Niemiecką Nagrodę Dziennikarzy w 2002 roku. W 2005 roku otrzymała tytuł Dziennikarza Roku im. Tadeusza Szweda, w 2014 była laureatką Nagrody Kulturalnej Śląska, a w 2015 Jej Spacerownik Wrocławski został najlepszym przewodnikiem na XXIV Ogólnopolskim Przeglądzie Książek Krajoznawczych i Turystycznych.

SREBRNE ODNAKI HONOROWE ZASŁUŻONY DLA WOJEWÓDZTWA DOLNOŚLĄSKIEGO.

1.     IRINA TKESHELASVILI - Dzięki jej aktywności, wspieranej i docenianej przez polskie i gruzińskie placówki dyplomatyczce, zostały zrealizowane projekty dotyczące wymiany młodzieży, promowania kultury i nauki obu państw, inicjowania dwustronnej wymiany gospodarczej. Pani Irina Tkeshelashvili uczestniczyła w nawiązaniu współpracy partnerskiej pomiędzy Województwem Dolnośląskim i Autonomiczną Republiką Adżarii. Dzięki jej osobistemu zaangażowaniu Województwo Dolnośląskie zyskało nowego partnera w Gruzji, czego efektem było otwarcie się na nowy obszar gospodarczy i turystyczny. Zasługi Iriny Tkeshelashvili dla rozwoju współpracy międzynarodowej Samorządu Województwa Dolnośląskiego oraz jej dotychczasowa działalność na rzecz wzajemnego poznania się społeczności obu regionów uzasadniają przyznanie jej Srebrnej Odznaki Zasłużonej dla ojewództwa Dolnośląskiego.

2.    JACEK ANTCZAK - absolwent kulturoznawstwa na Uniwersytecie Wrocławskim, gdzie studiował też polonistykę. Pisał, komponował i wykonywał poetyckie ballady z zespołem Wolny Wybór. Był pomysłodawcą, szefem artystycznym (1991-1997) i jurorem Ogólnopolskiego Festiwalu Piosenki Studenckiej „Łykend” we Wrocławiu. Pracował w „Gazecie Wyborczej” (1993). Był także reporterem Radia Kolor, pracował w Telewizji Wrocław i uczył dziennikarstwa w szkołach średnich. Przez 10 lat pisał reportaże dla „Słowa Polskiego”, kierował tam też działem kultury
i społecznym. Od grudnia 2003 był szefem działu kultury, redaktorem magazynu, wydawcą
i szefem reportażu miejskiego w „Słowie Polskim - Gazecie Wrocławskiej”, a potem z-cą kierownika działu opinie i wydań magazynowych dziennika „Polska-Gazeta Wrocławska”. Był twórcą i redaktorem „Gazety Europejskiej Stolicy Kultury 2016”. Za swoje reportaże otrzymał kilka nagród, w tym przyznaną przez Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich. Najciekawsze zebrał w książce „W Radwanicach najlepiej idą romanse”. W 2007 opublikował książkę pt. „Reporterka. Rozmowy z Hanną Krall. W 2008 ukazał się zbiór wywiadów pt. „Wrocławianie”, a w 2013 biografia koszykarza „Adam Wójcik. Rzut bardzo osobisty”. Autor kilku tysięcy tekstów prasowych, kilkudziesięciu reportaży publikowanych m.in. w „Tygodniku Powszechnym”, tygodniku „Angora”, „Nowym Państwie”, dzienniku „Życie”, portalach internetowych i gazetach regionalnych. Obecnie jest dziennikarzem Radia Wrocław Kultura. Prowadzi zajęcia z publicystyki i reportażu na wydziałach dziennikarskich Uniwersytetu Wrocławskiego i Dolnośląskiej Szkoły Wyższej.

3.    FILIP SPRINGER - to w tej chwili najbardziej uznany reportażysta w kraju, związany na stałe z Instytutem Reportażu, pisze również felietony do Gazety Wyborczej czy do polskiej edycji Vogue. Jest autorem książek: „Miedzianka. Historia znikania”, „Archipelag Miast. Polska mniejszych miast”, 13 pięter”, „Wanna z kolumnadą”, „Źle urodzone. Reportaże o architekturze PRL”, „Księga zachwytów”, „Zaczyn. O Zofii i Oskarze Hansenach”. Jego książka/reportaż „Miedzianka. Historia znikania” zdobył uznanie szerokiej publiczności przyczyniając się skutecznie do promocji Dolnego Śląska zarówno w kraju, jak i poza jego granicami. „Miedzianka” ma status książki kultowej, dzięki której powstał Festiwal Miedzianka Fest organizowany przez Instytut Reportażu i ściągający co roku rzesze wielbicieli literatury faktu oraz regionu Dolnego Śląska. To Festiwal, który skupia najważniejsze nazwiska polskiej (i nie tylko polskiej) literatury. Do tej pory odwiedzający mogli m. in. spotkać się z: Mariuszem Szczygłem, Kamilem Bałukiem, Ewą Winnicką, Cezarym Łazarewiczem, Jackiem Hugo-Baderem. Co roku najważniejsi reportażyści zapraszają do Miedzianki (okolice Janowic Wielkich) tłumy promując tym samym niezwykła historię i krajobraz Dolnego Śląska. Po miasteczku oprowadza Filip Springer, czytając fragmenty swojego reportażu. Filip Springer jest laureatem wielu prestiżowych nagród i nominacji: Śląski Wawrzyn Literacki, finał NIKE, Książka Roku Programu 3 Polskiego Radia.


Nagrody Marszałka Województwa Dolnośląskiego za szczególne osiągnięcia dla regionu:

1. JÓZEF LISOWSKI – wrocławianin, który w młodości pokochał lekką atletykę. Najpierw sprinter, a po studiach na Akademii Wychowania Fizycznego trener specjalizujący się biegu na 400 metrów mężczyzn- jednej z najtrudniejszych technicznie dyscyplin królowej sportu. Swoją karierę trenerską rozpoczynał w Śląsku Wrocław, a w 1994 roku został trenerem polskiej męskiej kadry czterystumetrowców, którą to funkcję pełni do dziś. To właśnie praca Józefa Lisowskiego z kadrą zaowocowała największymi sukcesami polskich czterystumetrowców, szczególnie w sztafecie 4x400 metrów. Nasza drużyna zdobyła m.in. złoty (1999) i brązowe (1997, 2001) medale mistrzostw świata, srebrny (1998) medal mistrzostw Europy, złote (2001, 2018), srebrny (2006) i brązowy (2003) medal halowych mistrzostw świata, złote (2002, 2017) i brązowe (2007, 2009) medale halowych mistrzostw Europy.  
Wciąż w pamięci mamy fenomenalny bieg męskiej sztafety po złoto i rekord świata podczas halowych mistrzostw świata w marcu tego roku w Birmingham. Bez przesady cała Polska zachwycała się nie tylko medalem, ale i stylem, w jakim nasi czterystumetrowcy osiągnęli ten sukces. Pasmo sukcesów Józefa Lisowskiego nie polega tylko na najwyższym światowym merytorycznym przygotowaniu trenerskim, ale również na rzadko spotykanej umiejętności motywowania zawodników. Połączenie tych cech, którym towarzyszy również nieodłączny uśmiech i poczucie humoru powodują, że Józef Lisowski darzony jest głębokim szacunkiem zarówno wśród kibiców lekkiej atletyki, jak i samych zawodników. Dość powiedzieć, że ci ostatni nazywani są „lisowczykami”- na cześć twórcy polskiej szkoły czterystumetrowców.
Niezwykle długiej liście osiągnięć Józefa Lisowskiego towarzyszy również Jego działalność na rzecz konsolidacji środowiska sportowego. Trener patronuje m.in. spotkaniom byłych lekkoatletów Śląska Wrocław, utrzymując kontakt ze swoimi wychowankami- również po zakończeniu przez nich kariery zawodniczej. To piękna, godna szacunku i naśladowania postawa, która dowodzi, że w dzisiejszym sporcie mamy szczęście spotkać na swojej drodze prawdziwie wielkie osobowości- takie, jak Józef Lisowski.

2. TEATR KLINIKA LALAEK - Na początku był…teatr. Potem galeria sztuki z wernisażami, wystawami i koncertami, galeria teatralnych lalek i instalacji, wielka, otwarta na wszystkich i wszystko swoista artystyczna pracowania, miejsce pełne fantazji i artystycznej wolności. I oczywiście ludzie. Spotkali się na jednym roku, na Wydziale Lalkarskim wrocławskiej filii krakowskiej szkoły teatralnej 30 lat temu i wtedy, w 1988 roku, grupa studentów z Krzysztofem WIKTOREM Wiktorczykiem oraz Joanną JEMIOŁKĄ Wiktorczyk tworzą Klinikę Lalek, wielką teatralną rodzinę. W Wolimierzu budują swoją artystyczną przestań, a właściwie „stację”, z sukcesem i na stałe wprowadzają się nie tylko w to malownicze miejsce u podnóża Gór Izerskich, ale także do serc kochających teatr Dolnoślązaków. Wciągają ich w swój artystyczny świat, zapraszają do siebie, wspólnie tworzą. Występują na ulicach, podwórkach i placach dolnośląskich miast, miasteczek i wsi. Z czasem ruszają w Polskę i Europę. Klinika Lalek wystawia spektakle, tworzy wielkie widowiska plenerowe, akcje, warsztaty i przedstawienia dla dzieci. Olbrzymie lalki, w których za sprawą animacji zgranego zespołu pojawia się życie, drewniane maski czy gigantyczne jeżdżące machiny poruszające się przy akompaniamencie muzyki granej na żywo, od lat przyciągają widzów dostarczając im wyjątkowych emocji i wzruszeń.
I choć teatrów na świecie są tysiące, to zainspirowana Peterem Schumanem i jego „Bread and Puppet Theatre”- Klinika Lalek stała się cennym kulturowym zjawiskiem i niezwykłą artystyczną wizytówką Dolnego Śląska.

* Tytuł Obywatela Honorowego Dolnego Śląska – CIVI HONORARIO to najwyższy tytuł i największe uhonorowanie przyznawane przez Sejmik Województwa Dolnośląskiego. Został ustanowiony 30 stycznia 2004 roku uchwałą Sejmiku Województwa. Tytuł ten przyznaje się osobom, które swoją postawą i pracą przyczyniają się do kształtowania tożsamości regionalnej Dolnoślązaków, do rozwoju gospodarczego regionu, które z sukcesem działają na polu społecznym i kulturalnym, które wniosły wkład do rozwoju i podnoszenia konkurencyjności Dolnego Śląska, do promocji regionu w Polsce i za granicą. Uroczyste nadanie tytułu to wręczenie  aktu nadania oraz statuetki autorstwa prof. Zbigniewa  Horbowego.  

Pierwszą osobą uhonorowaną tytułem Obywatela Honorowego Dolnego Śląska był Kardynał Henryk Gulbinowicz w 2004 roku. W roku 2007 tytuł ten nadano profesorowi Władysławowi Bartoszewskiemu. Rok 2012 - płk dr Jerzy Woźniak, polski działacz niepodległościowy. Rok 2013 - Waldemar Krzystek, reżyser filmowy i scenarzysta filmowy. Rok 2014 - Kornel Morawiecki, założyciel i przewodniczący Solidarności Walczącej i Władysław Frasyniuk, działacz NSZZ Solidarność, członek Krajowej Komisji Porozumiewawczej, przewodniczący zarządu Regionu Dolny Śląsk. Rok 2015 - Sylwester Chęciński, wybitny scenarzysta i reżyser filmowy, od dziesiątków lat jeden z najważniejszych kulturalnych ambasadorów  Dolnego Śląska. Najbardziej znany jest z wyreżyserowania trylogii: „Sami swoi”, „Nie ma mocnych” i „Kochaj, albo rzuć”. Rok 2016 – prof. Jan Miodek - językoznawca, niestrudzony popularyzator poprawnej. Prof. Krzysztof Szwagrzyk – historyk, badacz, wybitny znawca dziejów najnowszych. Rok 2017 – Święta Jadwiga Śląska – patronka naszego województwa w 700-setną rocznicę jej kanonizacji.


Na 16 października, czyli w Dzień Św. Jadwigi Śląskiej, kiedy w kościele katolickim obchodzone jest liturgiczne wspomnienie św. Jadwigi, Sejmik Województwa uchwalił Święto Województwa Dolnośląskiego. Ustanowienie tej uroczystości w 2009 r. było istotnym krokiem w umacnianiu tożsamości regionalnej mieszkańców Dolnego Śląska, a jego obchody są okazją do integracji Dolnoślązaków i  do prezentacji walorów i atutów naszego Regionu.