W odpowiedzi na pytanie czy bez zgody rady burmistrz może zaskarżyć rozstrzygniecie nadzorcze należy stwierdzić, że nie.

W odpowiedzi na pytanie czy każdą decyzję wydaną przez organ samorządu terytorialnego można kwestionować ? należy odpowiedzieć, że nie każdą.

Cechy szczególne prawa unijnego zostały wysłowione przede wszystkim w jednym z najbardziej znanych orzeczeń–, a to w sprawie Van Gend and Loos z 5 lutego 1963 r., sygn. akt. C 26/62,w którym Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że „Wspólnota stanowi nowy porządek prawnomiędzynarodowy, na rzecz którego państwa ograniczyły, jakkolwiek w określonym zakresie, swe prawa suwerenne; porządek prawny, którego podmiotami są nie tylko państwa członkowskie, ale także jednostki”....

Na tak postawiony problem należy odpowiedzieć twierdząco, albowiem w prawie Unii Europejskiej istnieje hierarchia źródeł prawa, która wiąże się z podziałem prawa unijnego na prawo pierwotne oraz prawo wtórne. Na szczycie hierarchii źródeł prawa UE znajdują się traktaty założycielskie, na których opierają się Unia Europejska oraz Europejska Wspólnota Energii Atomowej.

Przymiot nadrzędności prawa Unii Europejskiej nad porządkami prawnymi państw członkowskich stanowi o istocie unijnego porządku prawnego i umożliwia realizację jej celów. Praktyczne uznanie pierwszeństwa stosowania prawa unijnego w stosunku do prawa krajowego jest również warunkiem skuteczności rozwiązywania kolizji między prawem Unii a prawem krajowym.

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej (w skrócie Dziennik Urzędowy) jest podstawowym źródłem prawa unijnego w ujęciu formalnym, tj. źródeł poznania prawa. Po raz pierwszy został opublikowany 30 grudnia 1952 r . Ukazuje się we wszystkich językach urzędowych UE (z wyjątkiem irlandzkiego) i składa się z następujących serii:

Aby łatwo i szybko wyszukać odpowiedni unijny akt prawny, niezbędna jest wiedza na temat zasad numeracji dokumentów. Wszystkie akty, których publikacja w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej jest obowiązkowa, mają tzw. numer urzędowy. Składa się on z dwóch członów poprzedzonych skrótem nazwy organu wydającego akt prawny. Tytułem przykładu można wskazać: