W jaki sposób numeruje się akty prawne UE?
03.11.2011 07:40
Aby łatwo i szybko wyszukać odpowiedni unijny akt prawny, niezbędna jest wiedza na temat zasad numeracji dokumentów. Wszystkie akty, których publikacja w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej jest obowiązkowa, mają tzw. numer urzędowy. Składa się on z dwóch członów poprzedzonych skrótem nazwy organu wydającego akt prawny. Tytułem przykładu można wskazać:
• rozporządzenie Komisji nr 25 z 2010 r. będzie oznaczone w sposób następujący: Rozporządzenie Komisji nr 25/2010. Pierwszy człon numeru oznacza kolejny numer porządkowy, drugi zaś – rok wydania danego aktu.
• dyrektywa Rady nr 111 z 2011 r. będzie oznaczona następująco: Dyrektywa Rady 2011/111/UE.
• dokumenty, których publikacja w Dzienniku Urzędowym UE nie jest obowiązkowa (dotyczy to m.in. części decyzji), nie mają numeru urzędowego, jest on zastąpiony trójczłonowym numerem porządkowym. Przykład: decyzja Rady nr 194 z 2010 r. będzie oznaczona w sposób następujący: Decyzja Rady 2010/194/UE. Pierwszy człon numeru oznacza rok wydania aktu, drugi – właściwy numer porządkowy, trzeci – skrót nazwy Unia Europejska, w ramach której powstał dany dokument (dawna Wspólnota Europejska – WE).
Po numerze dokumentu zwykle podawana jest data jego wydania. Należy pamiętać, że data ta nie jest tożsama z datą publikacji aktu prawnego. Dokumenty wewnętrzne Unii Europejskiej, które nie podlegają publikacji, są również numerowane. Wszelkie decyzje, komunikaty, raporty, propozycje dyrektyw i rozporządzeń oraz opinie pochodzące z Komisji oznacza się poprzez podanie skróconej nazwy tego organu, roku wydania i kolejnego numeru porządkowego.
Opracowała: Paulina Dobrosz-Dzierżanowska doradca ds. prawa unijnego