Jak rozumieć stwierdzenie, że nie wszystkie akty prawne UE obowiązują w sposób bezpośredni?
22.03.2012 15:06
Należy stwierdzić że zgodnie z art. 288 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej ( Dz.U. Unii Europejskiej seria C 83/171) w celu wykonania kompetencji Unii instytucje przyjmują rozporządzenia, dyrektywy, decyzje, zalecenia i opinie. Rozporządzenie, co do zasady, ma zasięg ogólny, wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich, co oznacza, że nie wymaga implementacji.
Rozporządzenie skutkuje natychmiastowo i nadaje osobom prywatnym prawa.
Dyrektywa wiąże każde Państwo Członkowskie, do którego jest kierowana, w odniesieniu do rezultatu, który ma być osiągnięty, pozostawia jednak organom krajowym swobodę wyboru formy i środków. Dla osób fizycznych i prawnych dyrektywy będą wiążące dopiero po włączeniu ich do krajowego systemu prawnego.
Decyzja charakteryzuje się tzw. podwójną konkretnością , co oznacza, że ma charakter konkretny i skierowana jest do określonego adresata, który nie musi jednak być oznaczony personalnie, wystarczające jest aby wyznaczony aktem krąg podmiotów był zindywidualizowany. Instytucja decyzji w prawie unijnym podobna jest do rozstrzygnięć istniejących w prawie krajowym.
Zalecenia i opinie należy traktować jako formy działania, ze względu na fakt, iż skierowane są do konkretnych podmiotów, wyrażają stanowiska organów wspólnotowych w danej dziedzinie i są zaadresowane do innych instytucji, państw lub do danego organu państwa. Zakres przedmiotowy omawianych aktów obejmuje zarówno problemy materialno prawne jak i procesowe.
Z powyższego wynika, że tylko rozporządzenia obowiązują wszystkich w sposób bezpośredni. Pozostałe formy działania instytucji Unii obowiązują w sposób pośredni. – Szerzej: Paulina Dobrosz-Dzierżanowska, doradca ds. prawa unijnego na stronie www.dobreprawo.dolnyslask.pl w zakładce „pytania i odpowiedzi”.
Opracował:
Andrzej Kubica - doradca w zakresie prawa administracyjnego