Jak interpretować zapisy „fakty powszechnie znane” oraz „fakty znane z urzędu”?
15.12.2011 07:41
Art. 77 § 4 kpa wprowadzono zasadę, że nie wymagają dowodu fakty powszechnie znane oraz znane organowi z urzędu. Czesław Martysz w komentarzu do art. 77 z 2010 roku te pierwsze określa „… faktami notorycznymi, poprzez które rozumie okoliczności, zdarzenia, czynności lub stany, które powinny być znane każdemu rozsądnemu i posiadającemu doświadczenie życiowe mieszkańcowi.
Jest to zatem tzw. notoryjność powszechna odnosząca się do faktów, zjawisk, stanów fizycznych, których przebieg lub miejsce nie budzą wątpliwości. Jako przykłady tego rodzaju faktów można wymienić położenie geograficzne danego miasta, datę zakończenia II wojny światowej, informacje, że pogotowie ratunkowe i straż pożarna pełnią dyżur całą dobę, fakt powodzi w Polsce w 1997 r., dane odnoszące się do długości dnia w porze letniej i zimowej, zjawisko zamarzania wody w temperaturze poniżej 0 stopni Celsjusza, liczby dni w danym miesiącu itp. Zbiór faktów notorycznych nie ma jednakże charakteru zamkniętego - zakres tego zbioru jest uzależniony od poziomu wykształcenia, zakresu informacji przekazywanych społeczeństwu, a także warunków i trybu dostępu do tych informacji…” Ten sam autor w tezie 12 pisze „…Drugą grupę faktów niewymagających dowodu stanowią fakty znane organowi z urzędu. Obejmuje ona informacje, które są temu organowi (lub pracownikom kierowanego przez niego urzędu) znane, jak również te, które są możliwe do ustalenia na podstawie danych, którymi rozporządza ten organ. Nie chodzi tutaj zatem o fakty znane np. pracownikowi danego urzędu z jego doświadczenia życiowego, ale o fakty wynikające z materiałów dostępnych mu z tytułu jego pracy w danym urzędzie). Przybierają one postać dokumentów, rejestrów, ewidencji, map, planów, zeznań, oświadczeń, wyciągów, innych decyzji wydanych wcześniej itp.
Opracował:
Andrzej Kubica – doradca ds. prawa administracyjnego